Erkan TUĞRAL Blog

Daha önceki yazımda Docker'dan kısaca bahsetmiştim. Her bir uygulama için yeni bir sanal sunucu kurup bu sunucunun getirdiği yüklere katlanmak yerine tek bir işletim sistemi (Linux) üzerinde her bir uygulama için milisaniyeler içinde açılabilen hazır işletim sistemleri ve uygulama ortamları içeren konteynerlar kullanmak özellikle yazılım geliştiren firmalar için test , geliştirme ve sürekli entegrasyon (CI) ortamı oluşturmak için oldukça ideal görünen bir yöntem. Docker, şu anda host işletim sistemi olarak sadece RHEL, Fedora, Arch, Gentoo gibi bir kaç Linux dağıtımı tarafından destekleniyor. Yaptığım testlerde gördüğüm kadarıyla Docker'ı kurup sorunsuz çalıştırabilmek için en uygun dağıtım Ubuntu 13.04 (ufak tefek sorunlar olsa da 13.10 da buna ekleyebiliriz). LXC deki bir bug nedeniyle ancak 3.8 kernel ve üzerinde sorunsuz çalıştığını söyleyebilirim. Bu arada Docker pek çok büyük web girişiminde production da kullanılmasına rağmen daha 1.0 sürümüne ulaşmamış bir proje.

Son günlerde sanallaştırmaya uygulama olarak servis (PaaS) çözü mleri tarafından iyi bir alternatif olarak ortaya çıkan Docker üzerinde çalışıyorum.  Docker, LXC ( Linux Containers) konteynerlarını ve imajlarını kolay yönetebilmek için geliştirilmiş oldukça yetenekli bir araç. Var olan bir imajdan hızlı bir şekilde konteyner başlatabiliyorsunuz , çalışan bir konteyner ‘a görevler ekleyebiliyorsunuz. Docker temelde deniz taşımacılığında kullanılan konteynerları model alıyor. Konteynerlar keşfedilene kadar her ürün farklı ve verimsiz bir biçimde taşınırken konteynerlar sonrası deniz taşımacılığı standandardize ol muş ve neredeyse tüm ürünler konteyner hesabıyla taşınıyor. Docker ve konteynerlarını kullanmakla kazandığınız en önemli şey; uygulamalarınız çalışması için temiz ve taşınabilir bir ortama hızlıca sahip olabilmeniz. Bu sayede uygulamanızı çalıştırırken oluşabilecek bağımlılık sorunları, eksik paketler ve diğer uygulama sorunlarından kurtuluyor ve bir yerden başka bir ye